AMSTELVEEN – De steeds groter wordende regeldruk vanuit de overheid om de impact van verpakkingen op het milieu te verminderen vraagt om meer samenwerking in de hele keten. Voornamelijk op het gebied van verpakkingsinformatie en de uitwisseling van die informatie stuit op problemen in het bedrijfsleven. Op de informatiebijeenkomst van GS1 Nederland was dat de terugkerende boodschap.
Waar consumenten vooral de negatieve kanten ziet, de rommel en de afvalberg, denkt het bedrijfsleven voornamelijk aan alle wet- en regelgeving waaraan verpakkingen moeten voldoen. De Nederlandse overheid wil in 2025 de hoeveelheid restafval per persoon terugbrengen tot 30 kilogram. “Als we dat willen halen, moeten we echt anders gaan denken over verpakkingen. We kennen allemaal de voorbeelden van online bestelde producten in een veel te grote verzenddoos. Of van bananen of avocado’s die door de natuur al heel goed verpakt zijn en toch nog in plastic worden gestopt. Allemaal onzin”, zegt sustainability manager bij GS1, Michiel van Yperen. Over het gebruik van meervoudige verpakkingen zegt hij. “Daarmee kun je als consument echt uitpakken, maar je blijft wel zitten met een enorme berg verpakkingen. Als we uit onze silo’s komen en met onze partners in de circulaire keten samen optrekken, kunnen we alternatieve verpakkingen bedenken die dezelfde functionaliteit bieden en tegelijk een stuk duurzamer zijn.”
Denktank
GS1 en het Nederlands Verpakkingscentrum trekken samen op als denktank om het bedrijfsleven te helpen zich voor te breiden op diverse Nederlandse en Europese wet- en regelgeving. De verpakkingsinformatie moet worden opgenomen in het digitaal productpaspoort dat elk product moet krijgen. “Europa vraagt op dat vlak om een volledig interoperabel systeem. Dat betekent dat het ene paspoort met het andere paspoort moet kunnen praten. GS1 heeft de standaarden daarvoor al ontwikkeld”, vertelt Jan Merckx, projectleider duurzaamheid bij GS1 Nederland.
Complex
Dat het heel complex is merken ze ook bij het Afvalfonds. Deze instantie voert namens het bedrijfsleven de verplichting uit om verpakkingen te verzamelen, transporteren en recyclen. Retailers moeten bij het Afvalfonds aangeven hoeveel verpakkingen zij op de markt brengen en daarvoor een afvalbeheersbijdrage betalen. “Hoe de Europese regelgeving eruit gaat zien, is nog onbekend”, legt Paul Christiaens, senior business analyst bij het Afvalfonds uit. “Maar wat nu al vaststaat, is dat we alle verpakkingseenheden moeten registreren. Dat kan een verkoopeenheid zijn zoals een flesje frisdrank, maar dat is niet de enige verpakking. Dat flesje zit misschien in een doosje en dat doosje staat weer op een pallet. In totaal zijn dertig verschillende verpakkingscategorieën gedefinieerd die apart moeten worden geregistreerd. Volgend jaar maken we met in Nederland al een start met tariefdifferentiatie. Wie daarvoor in aanmerking wil komen, zal dan meer data moeten aanleveren.”
“De belangrijkste boodschap van deze bijeenkomst is dat we meer moeten samenwerken”, besluit Mirjam Karmiggelt, ceo van GS1 Nederland. “De verpakkingsinformatie die we nodig hebben, moeten we ophalen bij partners terug in de keten. Als het goed is, is die informatie al bekend op de plek waar de verpakkingen worden gemaakt. Die informatie mag niet binnen de vier muren van de verpakkingsproducent blijven. Mijn droom is dat we de die informatie in één keer goed vastleggen, zodat we die met elkaar kunnen delen in de keten. Ketensamenwerking is de enige weg vooruit.”
Bron: Levensmiddelenkrant / Out.of.Home Shops
