VEGHEL – Sligro bestaat in 2025 90 jaar. Jeroen de Bree, oud-directeur HR, heeft ruim 23 jaar bij het familiebedrijf gewerkt. Hij vertelt in deze special onder meer over een aantal grote veranderingen in de afgelopen decennia, een leuke anekdote en waarom het zo leuk was om bij Sligro te werken.
Welke functies heb je binnen Sligro gehad?
“Ik ben in 1996 binnengekomen op de afdeling personeelszaken en daar ben ik gebleven. Uiteindelijk ben ik hoofd personeelszaken geworden en vervolgens directeur HR. In totaal heb ik ruim 23 jaar bij Sligro gewerkt.”
Hoe heb jij de veranderingen in het bedrijf ervaren in de tijd dat je daar werkte?
“Ik zal een aantal veranderingen uitlichten. Een ervan is dat we letterlijk gegroeid zijn. We zijn uitgegroeid van een kleine, meer in het zuiden spelende groothandel naar een landelijke groothandel in alle provincies. Toen ik binnenkwam, werkten er ongeveer 1.200 mensen en toen ik wegging 11.000. Dat is een vertienvoudiging. In het begin kende ik bijna iedereen, maar als er eenmaal duizenden medewerkers zijn, lukt dat niet meer. Vooral toen de Emté-supermarkten nog onderdeel waren van Sligro, was dat gewoon onmogelijk.”
Wat zijn volgens jou de belangrijkste mijlpalen geweest voor Sligro in de afgelopen decennia?
“Je had allereerst de splitsing van bezorging en de zelfbedieningsgroothandel. In het verleden deden we de bezorging vanuit de zelfbedieningsgroothandel, maar later werd de bezorging centraler georganiseerd vanuit verschillende locaties. Dit veranderde de manier waarop we met klanten omgingen. Het leidde tot minder fysiek contact, wat de organisatie beïnvloedde. We maakten de overstap van een inkoopgerichte naar een klantgerichte organisatie, waarbij we de wensen van de klant centraal stelden. Daarnaast waren er verschillende overnames, zoals seizoenshoreca in Zeeland en concentraties in kustgebieden. Ook gingen we met meer cateraars werken. Met het bedienen van cateraars kregen we eveneens ketens en daarmee een meer professionele klant. We moesten onze processen anders gaan inrichten.”
Hoe zou je de bedrijfscultuur van Sligro in jouw tijd omschrijven en hoe denk je dat die is veranderd?
“Sligro is van oudsher een familiebedrijf. Het belangrijkste kenmerk daarvan is dat de cultuur van het bedrijf centraal staat. Vaak is dat de cultuur die de familie ooit heeft ingebracht en bij Sligro betekende dat dat er een oprechte belangstelling was voor mensen, zowel voor klanten, medewerkers als leveranciers. Doordat Sligro in omvang is toegenomen, is dat wel moeilijker geworden. Echter denk ik dat de mens er nog steeds centraal staat. We wilden dat heel graag behouden en hebben daarom een cultuurprogramma bedacht. Dat heette Groen Bloed. Dit waren unieke cultuurkenmerken die niet inwisselbaar waren. Ze waren typisch voor Sligro. Iets dat je niet zomaar op een ander bedrijf kunt plakken.”
Wat vond je het leukste aan werken bij Sligro, zowel op professioneel als persoonlijk vlak?
“Wat ik het leukste vond aan werken bij Sligro was het ondernemerschap. Je kreeg de ruimte om zelf verantwoordelijk te zijn, een beetje ‘gezond eigenwijs’ te zijn, maar je werd ook afgerekend op je keuzes. Dat is ook ondernemerschap: verantwoordelijkheid nemen en oplossingen vinden als iets niet goed gaat. Dit gaf medewerkers energie en zorgde voor eigenaarschap. Een ander mooi aspect dat bij eigenaarschap aansluit, was het aandeelhoudersprogramma, waarbij medewerkers meededen in de winst en aandeelhouder werden. Dit creëerde niet alleen financiële voordelen, maar ook een gevoel van gemeenschappelijkheid. Daarnaast stond de menselijke maat centraal; we maakten ons echt zorgen om mensen. Of het nu een medewerker, klant of leverancier was, als iemand een probleem had, hielpen we waar mogelijk.”
Heb jij een leuke anekdote uit jouw Sligro-tijd?
“Op vrijdagmiddag zaten we vaak met een paar mensen vooraan in de hal een kopje thee te drinken en de week door te nemen. Op een dag kwam een medewerker uit het magazijn en vroeg of iemand iets langs een klant wilde brengen. De financieel directeur, die bij ons aan tafel zat, zei meteen: “Dat doe ik wel.” Hij stapte in zijn auto, reed naar de klant en leverde het pakket keurig af. De klant had natuurlijk geen idee dat het de financieel directeur was, dus gaf hij hem een fooi. Toen vroegen we hem: “Wat heb je met die fooi gedaan?” En hij antwoordde: “Die heb ik gehouden, want dat had ik echt wel verdiend.” Het feit dat hij de moeite nam om dat doosje af te leveren; dat is heel kenmerkend voor Sligro. Niemand voelde zich daar te min voor, de klant staat centraal.”
Waarin denk jij dat Sligro zich onderscheidt van andere groothandels?
“Ik denk toch vooral het centraal stellen van de mens. Als je de medewerkers centraal stelt, stel je daarmee ook de klant centraal. Als medewerkers zich gewaardeerd voelen, vertaalt zich dat door naar waardering voor de klant.”
Sligro heeft de stap naar België gemaakt. Zag je dit aankomen?
“Ja, dat zag ik wel aankomen. Ik heb daarover meegedacht. We liepen tegen de grenzen van de omvang van het bedrijf in Nederland aan en we mochten in Nederland niet groter worden op de manier zoals we dat wilden. Daardoor moesten we óf hier iets anders gaan doen óf een ander land zoeken voor uitbreiding. We hebben voor dat laatste gekozen.”
Wat is de ‘truc’ van Sligro, waardoor ze al zolang bestaan?
“Dat is door bij overnames snel te integreren. En met integreren bedoel ik dat je dit doorvoert in alles. Niet alleen in assortiment, maar ook in de manier waarop je met medewerkers en klanten omgaat. Hierdoor kunnen we het bedrijf sturen vanuit één centrale visie. Als je een overname doet en de oude normen en waarden blijven behouden, wordt de aansturing binnen je organisatie steeds complexer. Door alles te sturen volgens één formule, zowel inhoudelijk als qua cultuur, houden we de organisatie simpel en overzichtelijk.”
Heb je nog een boodschap voor je voormalige werkgever Sligro?
“Blijf trouw aan jezelf, geloof in jezelf en blijf trouw aan je kernwaarden. Daar begint het mee.”
Dit artikel verscheen eerder in Out.of.Home Shops. Abonneren? Klik hier.
